الملک القدوس

اندیشه به علم لایتناهی الله یعنی مطیع و عاشق ماندن

الملک القدوس

اندیشه به علم لایتناهی الله یعنی مطیع و عاشق ماندن

آنقدر علم بدن ما عجیب و قوی است که بایستی همه را عاشق و عابد ببینیم نه غافل و جاهل
از خود شناسی بایستی به الله شناسی برسیم . به این ظرافت دستگاه های مختلف با روکشی به نام پوست مرتب قرار گرفته است واقعا حیرت آور است و باید در پی این اندیشه به دنبال معبود ی باشیم که سازنده این بدن پیچیده ماست و عاشقانه طالب وصال به او باشیم و کاملا مطیع قران او که چه از ما خواسته است و چطور گام برداریم

آخرین مطالب

(89) مناجات شاکرین ( راز و نیاز شاکران)

چهارشنبه, ۲ بهمن ۱۳۹۸، ۰۹:۰۲ ب.ظ

     ستمگر: مثل الذین حملو التورئه ثم لم یحملوها کمثل الحمار یحمل اسفارا بئس مثل القوم الذین کذبوا بایت الله و الله لا یهدی القوم    

الظالمین

 

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِلَهِی أَذْهَلَنِی عَنْ إِقَامَةِ شُکْرِکَ تَتَابُعُ طَوْلِکَ وَ أَعْجَزَنِی عَنْ إِحْصَاءِ ثَنَائِکَ فَیْضُ

فَضْلِکَ‏
 

وَ شَغَلَنِی عَنْ ذِکْرِ مَحَامِدِکَ تَرَادُفُ عَوَائِدِکَ وَ أَعْیَانِی عَنْ نَشْرِ عَوَارِفِکَ تَوَالِی أَیَادِیکَ‏


وَ هَذَا مَقَامُ مَنِ اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النَّعْمَاءِ وَ قَابَلَهَا بِالتَّقْصِیرِ وَ شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالْإِهْمَالِ وَ التَّضْیِیعِ‏


وَ أَنْتَ الرَّءُوفُ الرَّحِیمُ الْبَرُّ الْکَرِیمُ الَّذِی لاَ یُخَیِّبُ قَاصِدِیهِ وَ لاَ یَطْرُدُ عَنْ فِنَائِهِ آمِلِیهِ‏

 

بِسَاحَتِکَ تَحُطُّ رِحَالُ الرَّاجِینَ وَ بِعَرْصَتِکَ تَقِفُ آمَالُ الْمُسْتَرْفِدِینَ‏


فَلاَ تُقَابِلْ آمَالَنَا بِالتَّخْیِیبِ وَ الْإِیَاسِ وَ لاَ تُلْبِسْنَا سِرْبَالَ الْقُنُوطِ وَ الْإِبْلاَسِ‏



إِلَهِی تَصَاغَرَ عِنْدَ تَعَاظُمِ آلاَئِکَ شُکْرِی وَ تَضَاءَلَ فِی جَنْبِ إِکْرَامِکَ إِیَّایَ ثَنَائِی وَ نَشْرِی‏

 

جَلَّلَتْنِی نِعَمُکَ مِنْ أَنْوَارِ الْإِیمَانِ حُلَلاً وَ ضَرَبَتْ عَلَیَّ لَطَائِفُ بِرِّکَ مِنَ الْعِزِّ کِلَلاً



وَ قَلَّدَتْنِی مِنَنُکَ قَلاَئِدَ لاَ تُحَلُّ وَ طَوَّقَتْنِی أَطْوَاقاً لاَ تُفَلُ‏

 

فَآلاَؤُکَ جَمَّةٌ ضَعُفَ لِسَانِی عَنْ إِحْصَائِهَا وَ نَعْمَاؤُکَ کَثِیرَةٌ قَصُرَ فَهْمِی عَنْ إِدْرَاکِهَا فَضْلاً عَنِ اسْتِقْصَائِهَا


فَکَیْفَ لِی بِتَحْصِیلِ الشُّکْرِ وَ شُکْرِی إِیَّاکَ یَفْتَقِرُ إِلَى شُکْرٍ فَکُلَّمَا قُلْتُ لَکَ الْحَمْدُ وَجَبَ عَلَیَّ لِذَلِکَ أَنْ أَقُولَ لَکَ الْحَمْدُ


إِلَهِی فَکَمَا غَذَّیْتَنَا بِلُطْفِکَ وَ رَبَّیْتَنَا بِصُنْعِکَ فَتَمِّمْ عَلَیْنَا سَوَابِغَ النِّعَمِ وَ ادْفَعْ عَنَّا مَکَارِهَ النِّقَمِ‏



وَ آتِنَا مِنْ حُظُوظِ الدَّارَیْنِ أَرْفَعَهَا وَ أَجَلَّهَا عَاجِلاً وَ آجِلاً


وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلاَئِکَ وَ سُبُوغِ نَعْمَائِکَ حَمْداً یُوَافِقُ رِضَاکَ‏



وَ یَمْتَرِی الْعَظِیمَ مِنْ بِرِّکَ وَ نَدَاکَ یَا عَظِیمُ یَا کَرِیمُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

 

به نام الله  بخشنده مهربان اىالله نعمتهاى پى در پى تو مرا از انجام وظیفه شکرگزارى غافل کرد و فیضان دریاى کرمت مرا از ستایش عاجز گردانید
 و عطاى پیوسته‏ات مرا از ذکر اوصاف جمالت باز داشته و مرحمتهاى متوالیت مرا از نشر و بیان نیکوئیهایت ناتوان ساخته

 این (ناتوانى) مقام کسى است که به نعمتهاى بى‏شمار وسیع تو معترف و با تقصیر در (اداى شکر) آن نعمتها مواجه است و بر خود گواهى دهد که نفس خود را ضایع و مهمل گذاشته است
 و با این حال تو بسیار با رأفت و مهربان و با کرم و احسانى که هیچکس که رو به تو آرد محروم نکرده و احدى را که به تو چشم امید دارد دور از درگاه کرمت نخواهى فرمود
 اى که امیدواران همه به ساحت قدس تو بار افکنند و طالبان عطا به عرصه عنایتت اقامت کنند

 امیدهایى که به تو داریم با مأیوسى روبرو مگردان و جامه نومیدى مپوشان
 اى خدا شکر من در مقابل نعمت‏هاى بزرگ تو بسیار ناچیز و حمد و ثناى من در قبال اکرام و عنایتت بسى ناقابل است
 و احسانهایت رشته علاقه‏اى‏و طوقهاى شرافتى بر گردنم افکنده که دیگر گشوده نگردد

 آنقدر نعمتهاى تو زیاد است که زبانم از شمارش ناتوان و به حدى بسیار است که فهمم از ادراکش قاصر است تا چه رسد که همه را بتواند اندازه یافت
 پس من چگونه توانم شکر آن نعم را بجاى آرم و حال آنکه شکر تو گفتن شکرى بر آن لازم است پس

من هر چه حمد و شکرت گویم بر آن تو را نیز حمد و شکرى دیگر باید گفت
 و نعمت انوار ایمان مرا بیاراسته به زیورهاى مجلل و لطائف جود و کرمت تاج عزت بر سرم نهاده



 اى رب چنانکه ما را در اول به لطف خود غذا دادى و در مهد حکمت و صنعت پرورش دادى پس نعمتهاى بى حدت را بر ما به اتمام رسان و ناگواریهاى انتقامت را دفع گردان
 و به ما در دو عالم بالاتر و بزرگتر حظ و بهره را کرامت فرما
 و ستایش مخصوص توست بر ابتلاء و آزمایش نیکویت و وفور نعمتهایت آن گونه ستایشى که پسند توست
 و احسان و عطاى بزرگ تو را بر ما قرار مى‏دارد اى خداى بزرگ با کرم و احسان به حق رحمتت اى مهربانترین مهربانان عالم.

  • آذر سلگی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی