(15)سوره حمد . سوره 1=

 

جهت عاقبت خوب: واذا سالک عبادی  عنی فانی قریب اجیب دعوةالداع اذا دعان فلیستجیبوا لی و لیومنوا بی لعلهم یرشدون((14))

بسم الله الرحمن الرحیم

 سوره  حمد ده نام دارد

1. فاتحه الکتاب زیرا در اول قران است وهرکه تبرک و تیمن خواهد باید فاتحه را بخواند

2.ام الکتاب است برای آنکه اساس تمام کتب است چانچه ملک را ام القری خوانند و مادر را ام نامند که اصل فرزندان است واز مرجع وقصد آید و ام در لغت به معنای زمین و معدن و پرچم است

3. ام القران . که برای پهلو درد خوانده شود شفا یابد

4. سبع المثانی است زیرا هفت جفت است الله ورحمن  ور حیم و ایاک نعبد و ایاک نستعین و صراط و علیهم

5. وافیه است زیرا در نماز خواند ن آن وافی است و تبعیض نمی شود

6. کافیه است زیرا از سایر سوره ها کافی است

7.شافیه است زیرا برای هر دردی حمد را بخوانید و در آب خوانده بنوشید شفا حاصل شود

8. اساس است زیرا تمام کائنات بسته به رشته رحمت است و این سوره روشنگررحمت رحمان و مخبر رحیم است در آخرت

9. صلوة است زیرا نماز جز با آن درست نیست

10. حمد است زیرا سپاس الله در آن است

هرکه حمد را بخواند الله برای هر حرفی از آن دو حسنه می بخشد که هریک از آنها برای او بهتر است از دنیا وآنچه در آن است از اصناف اموال آن و خوبی های آن واگر گوش به قاری دهد برایش ثلث قرائت کننده را حسنه نویسند . در موقع خواب بخوانی از هر چیزی جز مرگ ایمن خواهی بود

اگر 40 بار حمد را به آب خوانده و به شخص تب دار بپاشد به اذن الله شفا یابد

اگر موقع خواب حمد را بخوانی مثل این است که چهل هزار دینار صدقه داده است

اگر بگوید سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اکبر و لا حول و لا قوة الا باله العلی العظیم انگار بنده آزاد کرده است

اگر آیه الکرسی را بخواند انگار برای الله قربانی کرده است

124 هزار انبیا که 313 تای آنها مرسل و 104 کتاب آسمانی است که بر آدم ده صحف وبر شیث 50 صحیفه نازل شده که او اول کسی بود که به قلم نوشت و بر ابراهیم ده صحف و تورات و انجیل و زبور و فرقان جز کتب است که هر کس فاتحه الکتاب را بخواند گویا تمام کتب آسمانی را خوانده و اگر معنای حمد را بداند گویا معنای تمام این کتب را دانسته است

الله فرموده من فاتحه الکتاب رابین خودم و بنده ام تفسیم کرده ام که نصف مربوط به من و نصف مربوط به بنده ام است وقتی می گوید بسم الله الرحمن الرحیم الله می فرماید بنده ام به نام من آغاز کرده است بر من حق است که برای او امورش را به اتمام برسانم و حالاتش را مبارک کنم . وقتی می گوید الحمد الله رب العالمین می فرماید بنده ام مرا سپاس کرده پس بلاهایی از او دفع می کنم و از نعمت دنیا و آخرت به او می دهم  . وقتی گفت الرحمن الرحیم الله می فرماید برای من گواهی داد که رحمان و رحیم هستم من هم از نعمتم بهره او را زیاد می کنم و ازعطایم بهره او را فراوان می نمایم . وقتی گفت مالک یوم الدین  الله می فرماید همانطوری که او اعتراف کرد من پادشاه روز جزا هستم روز شمار حساب او را آسان می کنم و حسناتش را سنگین می کنم و از بدی های او بگذرم وقتی می گوید ایاک نعبد الله می فرماید بنده ام راست گفت مرا می پرستد اورا بر عبادتش پاداشی می دهم که هر مخالف او در عبادت برای من به او غطبه برد وقتی گفت ایاک نستعین الله می فرماید از من کمک خواست و بسوی من پناه آورد اورا بر امرش یاری می کنم و در سختی هایش به فریادش می رسم دست او را در گرفتاریش می گیرم .وقتی می گوید اهدنا الصراط المستقیم ... الله می فرماید به ا و ببخشم آنچه آرزو دارد و از آنچه می ترسد ایمن کنم